Isabel Sánchez, coa coordinadora nacional,Yolanda Díaz,e o secretario de organización, Xabier Ron
PROPOSTAS E ALTERNATIVAS DE ESQUERDA UNIDA FRENTE AO "CIRCO ELECTORAL"
Neste inicio de campaña, unha vez máis, Esquerda Unida quere denunciar o déficit democrático existente na nosa sociedade relegando aos cidadáns e cidadás a meros consumidores de propostas peregrinas que se lle ocorren ao político de turno nun intento de gañar votos. Pero as propostas que intentan gañar un voto por catrocentos euros ou un cheque asistencial agachan algo moi perverso: a privatización dos servicios públicos e sociais, un fenómeno que está a xerar cada vez máis desigualdades entre ricos e pobres e unha bolsa de pobreza que cada vez se enche de máis colectivos.
Cando non se fala de política, cando se oculta a verdadeira política económica que se leva a cabo, cando interesadamente se desinforma sobre outras alternativas, o espello onde nos podemos mirar xa é unha sociedade onde se instala o bipartidismo, onde os políticos non falan, en serio, dos problemas dos traballadores/as, da carestía da vida, etc., senón que amosan diferentes "circos" para entreternos durante pensando que malos son uns e que "inxenuos" outros.
EU quere un debate de ideas, proxectos, cambiosque melloren a vida de todos e de todas e nos saquen deste retroceso que esta colocando ó ser humano por debaixo de calquera interés económico. As nosas propostas pretenden transformar unha realidade inxusta, que hipoteca as nosa vidas, que non nos deixa decidir sobre o noso futuro.
A nosa voz non pode calar que non é de esquerdas baixar os impostos. De esquerdas é loitar pola xustiza fiscal que permita promover políticas sociais de alcance universal. No último ano deixáronse de recaudar 6000 millóns de euros, en cambio a pensión media dun maior na provincia de Lugo é de 478 euros.
Non é de esquerdas limitar os dereitos e proclamar recoñecementos sobre o papel sen posibilidades de que se cumpran (as empregadas do fogar ainda están esperando, despois de tanto anuncio, a súa inclusión no réxime xeral da seguridade social). O que si é de esquerdas é impulsar os dereitos, e asegurar mediante os poderes públicos e os orzamentos necesarios o seu cumprimento. "Vivir mellor" non pode ser unha frase feita; para poder facelo os membros da comunidade deben poder acceder a unha vivenda digna, a unha educación pública, laica e de calidade e unha sanidade pública que necesita máis investimentos.
Semella que tampouco é demasiado de esquerdas flexibilizar e desregularizar o mercado laboral, así como privatizar os servicios públicos. Cando falamos de ser de esquerdas en materia laboral, falamos de asegurar o traballo estable con garantías laborais e sindicais, con salarios xustos e que respondan á de premisa igual traballo igual salario. En definitiva, con dereitos que fagan certo o de" traballar para vivir" e "non vivir para traballar".
Non podemos condear a millóns de persoas á irregularidade, ao medo permanente, a un mundo sen dereitos e dicir que facemos política de esquerdas. Pola contra, desde a esquerda debemos promover os dereitos humanos para todos e todas, porque "a Terra non ten dono e ningún ser humano é ilegal".
Non é de esquerdas facer unha política Internacional fundamentada na dobre moral do " non a guerra de Irak" pero sí "misión humanitaria en Afganistán".
Nada disto é de esquerdas, pero menos aínda é admitir o capitalismo como único sistema válido, fomentándose así a producción incontrolada, o consumismo e o desenvolvismo que aparte de xerar innumerables desigualdades sociais (paro, pobreza, violencia, desregularización, ...) destrúe o planeta; e sen nigún rubor a renglón seguido fálase de sostenibilidade e do protocolo de Kioto. Capitalismo e sostenibilidade son incompatibles. Partindo distos o que si é de esquerdas e o prantexamento de que debemos cambiar XA o modelo de producción e consumo antes de que nos engulla.
Para Esquerda Unida fundamental posibilitar a participación da cidadanía e profundizar na democracia, facendo que as institucións se abran a sociedade. Onde todos e todas sexamos cidadáns sen privilexios, cos nosos dereitos e deberes. Por esa razón unha vez máis pensamos que o modelo de Estado Federal e Republicano recollería e posibilitaría todo isto.
Isabel Sánchez Corral
Neste inicio de campaña, unha vez máis, Esquerda Unida quere denunciar o déficit democrático existente na nosa sociedade relegando aos cidadáns e cidadás a meros consumidores de propostas peregrinas que se lle ocorren ao político de turno nun intento de gañar votos. Pero as propostas que intentan gañar un voto por catrocentos euros ou un cheque asistencial agachan algo moi perverso: a privatización dos servicios públicos e sociais, un fenómeno que está a xerar cada vez máis desigualdades entre ricos e pobres e unha bolsa de pobreza que cada vez se enche de máis colectivos.
Cando non se fala de política, cando se oculta a verdadeira política económica que se leva a cabo, cando interesadamente se desinforma sobre outras alternativas, o espello onde nos podemos mirar xa é unha sociedade onde se instala o bipartidismo, onde os políticos non falan, en serio, dos problemas dos traballadores/as, da carestía da vida, etc., senón que amosan diferentes "circos" para entreternos durante pensando que malos son uns e que "inxenuos" outros.
EU quere un debate de ideas, proxectos, cambiosque melloren a vida de todos e de todas e nos saquen deste retroceso que esta colocando ó ser humano por debaixo de calquera interés económico. As nosas propostas pretenden transformar unha realidade inxusta, que hipoteca as nosa vidas, que non nos deixa decidir sobre o noso futuro.
A nosa voz non pode calar que non é de esquerdas baixar os impostos. De esquerdas é loitar pola xustiza fiscal que permita promover políticas sociais de alcance universal. No último ano deixáronse de recaudar 6000 millóns de euros, en cambio a pensión media dun maior na provincia de Lugo é de 478 euros.
Non é de esquerdas limitar os dereitos e proclamar recoñecementos sobre o papel sen posibilidades de que se cumpran (as empregadas do fogar ainda están esperando, despois de tanto anuncio, a súa inclusión no réxime xeral da seguridade social). O que si é de esquerdas é impulsar os dereitos, e asegurar mediante os poderes públicos e os orzamentos necesarios o seu cumprimento. "Vivir mellor" non pode ser unha frase feita; para poder facelo os membros da comunidade deben poder acceder a unha vivenda digna, a unha educación pública, laica e de calidade e unha sanidade pública que necesita máis investimentos.
Semella que tampouco é demasiado de esquerdas flexibilizar e desregularizar o mercado laboral, así como privatizar os servicios públicos. Cando falamos de ser de esquerdas en materia laboral, falamos de asegurar o traballo estable con garantías laborais e sindicais, con salarios xustos e que respondan á de premisa igual traballo igual salario. En definitiva, con dereitos que fagan certo o de" traballar para vivir" e "non vivir para traballar".
Non podemos condear a millóns de persoas á irregularidade, ao medo permanente, a un mundo sen dereitos e dicir que facemos política de esquerdas. Pola contra, desde a esquerda debemos promover os dereitos humanos para todos e todas, porque "a Terra non ten dono e ningún ser humano é ilegal".
Non é de esquerdas facer unha política Internacional fundamentada na dobre moral do " non a guerra de Irak" pero sí "misión humanitaria en Afganistán".
Nada disto é de esquerdas, pero menos aínda é admitir o capitalismo como único sistema válido, fomentándose así a producción incontrolada, o consumismo e o desenvolvismo que aparte de xerar innumerables desigualdades sociais (paro, pobreza, violencia, desregularización, ...) destrúe o planeta; e sen nigún rubor a renglón seguido fálase de sostenibilidade e do protocolo de Kioto. Capitalismo e sostenibilidade son incompatibles. Partindo distos o que si é de esquerdas e o prantexamento de que debemos cambiar XA o modelo de producción e consumo antes de que nos engulla.
Para Esquerda Unida fundamental posibilitar a participación da cidadanía e profundizar na democracia, facendo que as institucións se abran a sociedade. Onde todos e todas sexamos cidadáns sen privilexios, cos nosos dereitos e deberes. Por esa razón unha vez máis pensamos que o modelo de Estado Federal e Republicano recollería e posibilitaría todo isto.
Isabel Sánchez Corral
No hay comentarios:
Publicar un comentario